Fotoğrafçılıkta, diyafram kavramı, objektifin içindeki bir mekanizmayı veya ayarlamayı ifade eder. Bu mekanizma, ışığın fotoğraf makinesine girişini kontrol eder. Diyafram, objektif içinde bulunan ve açılıp kapanabilen bir dizi yapraktan oluşur. Bu yapraklar, objektifin içine giren ışık miktarını ayarlamak için birbirlerine yaklaşabilir veya uzaklaşabilir.
Diyaframın birincil işlevi, odak düzleminde oluşturulan görüntünün netliğini etkilemek ve derinlik alanını kontrol etmektir. Diyafram açıldığında (yani sayısal değeri küçüldüğünde, örneğin f/2.8), daha fazla ışık objektife ulaşır ve alan derinliği azalır, yani odak düzlemi dışındaki alanlar daha belirsiz hale gelir. Tersine, diyafram kapandığında (yani sayısal değeri arttığında, örneğin f/16), daha az ışık objektife ulaşır ve alan derinliği artar, yani odak düzlemi dışındaki alanlar daha net görünür.
Diyafram değerlerinin belirli bir sayı dizisine sahip olması yaygındır ve bu sayılar, genellikle f/stop olarak adlandırılır. Örneğin, f/2.8, f/4, f/5.6, f/8, f/11, f/16 gibi değerler standart bir diyafram dizisine örnektir. Bu değerler, diyaframın açıklığına ilişkin bir ölçüdür; küçük bir f-stop değeri, büyük bir diyafram açıklığını ve daha fazla ışık girişini ifade ederken, büyük bir f-stop değeri, küçük bir diyafram açıklığını ve daha az ışık girişini ifade eder.
